In de Champagnestreek zullen vanaf 2023 de wijnstokken verder uit elkaar mogen staan. De wijnboeren schrappen een 100 jaar oude regel om een ‘agro-ecologische overgang’ mogelijk te maken.
De verandering stuit op verzet van traditionalisten die vrezen voor de teloorgang van de plaatselijke tradities en een verlies van kwaliteit en van jobs in de sector.
De afgelopen 100 jaar mocht de afstand tussen twee rijen wijnstokken in een champagnewijngaard niet meer dan 1,5 meter bedragen.
Volgens experten gaf dat het ideale evenwicht tussen opbrengst en kwaliteit. Een grotere tussenruimte zou maken dat de planten niet langer met elkaar zouden moeten wedijveren voor water en voedingsstoffen, en die onderlinge strijd zorgt er net voor dat de wijnstokken minder druiven voortbrengen van een betere kwaliteit, met net de juiste aciditeit, zo werd gezegd.
Nu heeft het Syndicat géneral de vignerons de Champagne (SGV), de vereniging waarbij bijna 99 procent van de wijnboeren aangesloten is, beslist dat vanaf 2023 de tussenruimte tussen twee rijen wijnstokken 2 tot 2,2 meter mag bedragen. De planten mogen ook hoger worden, zo’n 2 meter tegen tussen 1,2 en 1,3 meter nu.
« Het doel is de onvermijdelijke agro-ecologische overgang te begeleiden door de wijngaarden in de Champagne aan te passen aan de klimaatverandering », zei Maxime Toubart, de voorzitter van het SGV. « Daarbij zullen we de kwaliteit en het karakter van de champagnewijn bewaren en ook de economische duurzaamheid van de wijnmakerijen veilig stellen. »
Minder broeikasgassen
Volgens die langlopende studie zouden wijngaarden met meer tussenruimte een vermindering met 20 procent van de uitstoot van broeikasgassen mogelijk maken, dankzij het inzetten van efficiëntere en betere landbouwmachines dan de huidige hoge en smalle portaaltractors.
In de huidige wijngaarden waar de rijen wijnstokken minder tussenruimte hebben en de wijnstokken dichter op elkaar staan, is mechanisatie moeilijk omdat de machines voor het snoeien, bemesten en oogsten maar moeilijk in de smalle tussenruimtes kunnen manoeuvreren.
Volgens de studie zijn de hogere, grotere wijnstokken ook beter bestand tegen ziektes en tegen de wisselvalligheden van het weer. Ze hebben « minder bladeren en dus minder kans om ziektes te krijgen en ze door te geven – in een context van klimaatverandering. Het onderhoud van de bodem is ook makkelijker », zei Arnaud Descote, de voorzitter van het CIVC.
« Ze weerstaan ook beter aan de droogte en vragen minder productiemiddelen », benadrukte Vincent Legras, een wijnboer die sinds 2007 experimenteert met bredere tussenruimtes in een wijngaard van een 3.000 vierkante meter op de heuvels van Chouilly, in de buurt van Epernay. « Een overtuigend experiment », zo zei hij.
In de wijngaarden met bredere tussenruimtes staan zo’n 4.000 tot 6.000 wijnstokken per hectare, tegenover zo’n 8.000 in de ‘smalle’ wijngaarden. De hogere wijnstokken zouden wel een hogere opbrengst geven maar toch wordt verwacht dat de opbrengst zo’n 20 procent lager zou liggen.
Daar staat tegenover dat uit de experimenten gebleken is dat de ruimere wijngaarden tot 12.400 kilogram per hectare kunnen produceren, wat het gemiddelde is dat is vastgelegd door de appellation tussen 2007 en 2019 om aan de wereldwijde vraag te kunnen voldoen.
« Het geprogrammeerd laten uitsterven van het champagne-model »
Plaatselijke traditionalisten zeggen dat ze vrezen dat de verandering de ongelijkheid tussen de wijnboeren zal doen toenemen en ze vrezen dat de plaatselijke tradities zullen verdwijnen, dat de kwaliteit van de druiven erop zal achteruitgaan en dat er banen zullen verdwijnen.
Het SGV heeft overigens ook nog besloten een nieuwe druivensoort te introduceren, naast de overheersende witte chardonnay en de blauwe meunier en pinot noir. Na een aantal jaren studie en testen hebben de technici van het syndicaat gekozen voor voltis, een witte druif die resistent is aan schimmelziektes en die nu dus ook gebruikt mag worden om champagne te maken.
Bron: VRT Nieuws
Onze persoonlijk mening: het nieuws over het introduceren van een nieuwe druivensoort (de Voltis) staat helemaal onderaan dit artikel maar is misschien nog wel het belangrijkste nieuws.
Vandaag zijn er 6 druivensoorten toegelaten.
De hoofdrol is voor de Pinot Noir, Pinot Meunier en Chardonnay (samen goed voor 99,7 % van de aanplant).
Een kleine bijrold us voor de Petit Meslier, de Pinot Blanc Vrai en de Arbanne.
Daar komt dus nu ook de Voltis bij.